Natomiast tłum, zobaczywszy, co Paweł zrobił, podniósł głos w języku lykaońskim:
- Bogowie stali się jak ludzie i zeszli do nas! - i nazwali Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, skoro to Paweł był tym głównym mówcą. Kapłan ze świątyni Zeusa, która była nieco poza miastem, przyprowadził do bram miasta woły z girlandami i chciał, razem z tłumem, złożyć je na ofiarę. Ale gdy tylko apostołowie/wysłannicy Barnaba i Paweł usłyszeli o tym, rozdarli swoje płaszcze, wbiegli prosto w tłum i zaczęli wołać:
- Dlaczego to robicie? Mamy podobne pragnienia jak wy, jesteśmy ludźmi, tak samo jak wy! Głosimy wam ewangelię / dobre nowiny, żebyście odwrócili się od tych pustych bożków do tego żywego Boga, który stworzył niebo i ziemię i morze, i wszystko, co w nich. On pozwolił przeszłym pokoleniom iść swoją własną drogą, nie pozostawiając po sobie świadectwa/dowodu czynił wam z nieba dobro, zsyłając deszcz, owocnie karmiąc pożywieniem i radością wasze serca.
Takimi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiar.
Ale wtedy przyszło kilku Żydzi z Antiochii i Ikonium i przekabacili tłumy i ukamieniowali Pawła, po czym wywlekli go poza miasto i myśleli, że jest już martwy. Gdy otoczyli go w końcu uczniowie podniósł się, wszedł do miasta, a następnego dnia wyszedł z niego wraz z Barnabą i poszli do Derbe.
Z POWROTEM DO ANTIOCHII I SYRII
Ogłosiwszy dobrą nowinę w tym mieście i zdobywszy dość wielu uczniów/naśladowców, wrócili do Lystry, Ikonium i do Antiochii, wzmacniając dusze uczniów/naśladowców i zachęcając ich, by trwać w wierze i że konieczne jest przejść przez liczne utrapienia, żeby wejść do Królestwa Boga. Przez nałożenie rąk wybrali też im starszych zgromadzenia/zboru i poszcząc i modląc się powierzyli ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem podróżowali dalej przez Pizydię i przyszli do Pamfilii. Ogłosiwszy Słowo w Perge, poszli do Atalii. Stamtąd pożeglowali znowu do Antiochii, skąd zostali przekazani łasce Boga, żeby wypełnić zadanie, które właśnie wypełnili. Kiedy dotarli na miejsce, zebrali miejscową wspólnotę i opowiedzieli o wszystkim, czego Bóg przez nich dokonał, i że Bóg otworzył wrota wiary dla pogan.
Tam też, pomiędzy uczniami, pozostali przez długi czas.
na podstawie: Dz. Ap. 14,11...28
c.d.n.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz