2 Kor. 12,7 PD
Co to był za kolec w ciele Pawła? Albo cierń, jak to tłumaczy BW?
Słowo to w NT zostało użyte tylko jeden raz, w tym właśnie miejscu. Nigdy więcej Paweł nie uskarżał się na żaden cierń w jego ciele. Zresztą i tym razem nie napisał o nim, by się na niego uskarżać, ale by logicznie coś Koryntianom pokazać. Naturalnie człowiek chciałby się dowiedzieć czegoś więcej, co to było. Co wiemy?
Istnieje teoria, że mogła to być epilepsja. Skąd? Ponieważ w drodze do Damaszku Paweł (wówczas Szaweł) doznał objawienia, upadł na ziemię etc. Podobno są to typowe objawy dla epileptyków. Z tym że zgodnie z tym, co ja sądzę - Bóg mógł posłużyć się znanym mechanizmem, by doprowadzić do pożądanego efektu zgodnie z prawami fizyki, które sam stworzył, zamiast czynić jakiś magiczny "cud", który byłby niezgodny z czymkolwiek, co stworzył wcześniej. Podobnie jak kości nasze i zwierzęce zbudowane są w ten sam sposób, co nie czyni z nas zwierząt czy ze zwierząt ludzi.
Inna teoria mówi, że nie jest to żadna fizyczna choroba, ale chodzi o wszystkie te chłosty, które otrzymał Paweł za głoszenie ewangelii między Żydami*. Ta teoria jest dosyć przyzwoicie poparta logiką, nie powiem że nie. Aczkolwiek nie przekonuje, jest jakoś za bardzo... patetyczna. Trudno - w przypadku chłost od innych ludzi - mówić o jakimś specyficznym kolcu w ciele.
Wiecie przeciez, ze z powodu choroby ciala zwiastowalem wam za pierwszym razem ewangelie. I chociaz stan mój cielesny wystawil was na próbe, to jednak nie wzgardziliscie mna ani nie pluneliscie na mnie, ale mnie przyjeliscie jak aniola Bozego, jak Chrystusa Jezusa. Cóz sie tedy stalo z ta wasza szczesliwoscia? Albowiem daje wam swiadectwo, ze gdyby to bylo mozliwe, wylupilibyscie sobie oczy i mnie je oddali (Gal. 4,13-15 BW). W tym fragmencie Paweł przypomina Galacjanom, jacy byli kiedyś - że byli zdolni wyłupić sobie oczy i Pawłowi je oddać. Być może ma to związek z jego chorobą, oftalmią**, czyli jakimś rodzajem zapalenia oka. Na poparcie tej teorii przytacza się fakt, że Paweł został oślepiony w drodze do Damaszku. Z tym że zapomina się o drugiej stronie tego faktu - Paweł został wówczas z tej ślepoty uzdrowiony. Mocą Jezusa. Czy Jezus uzdrawiałby kogokolwiek w ten sposób, że choroba zostałaby zdjęta tylko częściowo, a nawroty byłyby całkiem możliwe? Jak leczyć wówczas owe nawroty? Szukać Jezusa ponownie? A co, jeśli człowiek JEST przy Jezusie cały czas, a choroba przychodzi mimo tego? I człowiek Jezusa szukać nie musi, bo jest przy Nim tak czy siak?
Może więc była to kolejna metafora Pawła.
Synchronizując Pawła życiorys z tymi okruchami, które on o sobie napisał, powstała też teoria o tym, że Paweł był chory na malarię maltańską***. W tym rozkłada się na części pierwsze objawy choroby Pawła:
1. choroba Pawła była chroniczną;
2. jej przejawy były ciągłe;
3. apostoł czuł się nią upokorzony;
4. czyniła ona przykre wrażenie na otoczeniu;
5. jej ataki mogły być śmiertelne, a mimo to nie miała ona żadnego wpływu na jego zdolności intelektualne i postępowanie moralne. Wg tego bloga - w założeniu epilepsji jest to niezrozumiałe. W założeniu malarii - czemu nie.
Tak czy siak więc Paweł był na coś chory. Coś mu przeszkadzało żyć normalnie. Był jak każdy z nas. A tymczasem nigdy się nie skarżył, nie narzekał. Po prostu robił swoją robotę. Bo to należało zrobić, bo on chciał to robić, bo ktoś musiał to zrobić. Mimo choroby był chyba najbardziej wydolnym apostołem, przynajmniej pod względem docierania do potężnej ilości ludzi, zarówno odwiedzając ich osobiście w wielu miejscach, jak i pisząc do nich listy.
W tej sprawie trzy razy prosiłem Pana, by on odstąpił ode mnie. Lecz powiedział do mnie: Wystarczy ci moja łaska, gdyż moc doskonalona jest w słabości (2 Kor. 12,8-10 PD).
* - Źródło: http://www.wiaraiwolnosc.pl/czytelnia/rozwazania-biblijne/64-czy-choroba-apostola-pawla/169-czym-byl-ciern-apostola-pawla.
** - Oftalmia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Współczulne_zapalenie_oka.
*** - Źródło: http://iktotuzmysla.salon24.pl/392426,sw-pawel-byl-nekany-przez-malarie-przez-14-lat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz