http://adwentysta.com/kazania/kazania-mp3/
10.35-16.45
Świątynia Salomona znana była na całym świecie jako coś wspaniałego. Znajdowało się tam mnóstwo złota, srebra, różnorakich dekoracji etc. - jednym słowem: mnóstwo bogactwa.
Zwróćcie teraz uwagę na 1 Król. 8,6.10-11: Kapłani zanieśli arkę Bożą do świątyni Jahwe, do Świętego Świętych*, i ustawili ją pod skrzydłami cherubów. (...) Kiedy kapłani wychodzili z Miejsca Świętego**, obłok wypełnił całą świątynię Jahwe. Z powodu tego obłoku kapłani nie mogli zostać wewnątrz, żeby pełnić swoją służbę. Chwała Boża wypełniała bowiem całą świątynię Jahwe (BR).
W czasie poświęcania świątyni, która została zbudowana przez Salomona, Bóg znowu uświęcił to miejsce swoją obecnością. Tutaj Biblia mówi, że kiedy kapłani przynieśli Arkę Przymierza i umieścili ją w Miejscu Najświętszym, chwała/wzniosłość Boga ponownie wypełniła świątynię. Było tam tak jasno, że kapłani nie mogli tam pozostać, by przeprowadzić resztę obrzędów, musieli się wycofać.
Chciałbym, abyśmy teraz przeskoczyli teraz nieco pewną przestrzeń czasową i wyszli poza te wydarzenia. Pamiętajcie, że w czasie, gdy Izrael odszedł od Boga, Nebukadnezar pojmał ich w niewolę i zniszczył Jerozolimę. Zabrał też do Babilonu wszystkie bogactwa, które znajdowały się w świątyni. Ta wspaniała świątynia, którą zbudował Salomon, przez kolejnych siedemdziesiąt lat spoczywała w ruinach. Dopiero gdy skończyła się niewola, po powrocie do Jerozolimy, świątynia została odbudowana. Miało to miejsce za króla Zorobabela, mniej więcej około roku 500 p. Ch.
Teraz proszę o uwagę: nigdzie w Biblii nie jest napisane, że świątynia odbudowana przez Zorobabela została uświęcona obecnością Boga, Jego chwałą/wspaniałością. Biblia mówi, że starzy kapłani, którzy pamiętali dawną świątynię, tylko płakali (zob. Ezdrasz 3). Okazuje się, że nie było tam obecności Boga. Zaintrygowało mnie do tego stopnia, że zacząłem studiować tę sprawę, aby dowiedzieć się, dlaczego. (...)
Otóż druga świątynia nie była tak pełna wspaniałości, jak ta pierwsza. Nie była też uświetniona obecnością Boga. Nie było objawienia mocy Boga, tak jak to miało miejsce w przypadku pierwszej świątyni, nie było również objawienia chwały/wspaniałości Boga, tak jak to miało miejsce w przypadku tej drugiej. Nie zstąpił też ogień z nieba, aby strawić ofiarę, jak to miało miejsce wcześniej. Pomiędzy cherubinami w Miejscu Najświętszym nie mieszkała już chwała Boga, owa Szekina. Dlaczego?
Bo nie było w tej świątyni ani Arki Przymierza, ani ubłagalni, ani owych kamiennych tablic.
Tak jest! Przyczyną, dlaczego nie było tam Szekiny, jest to, że nie było tam ani Arki, ani ubłagalni, ani Szekiny! Bóg zdecydował nie uświetnić swoją obecnością tej częściowo odbudowanej świątyni.
[Co nie oznacza, że ta świątynia była gorsza, czy relacje Boga z Izraelem były gorsze. Nie. Gdy wczytać się w ciąg dalszy tej historii, to Bóg chronił budowę tej świątyni, tak że perscy urzędnicy nie mogli jej zatrzymać, a gdy budowa została ukończona, podczas otwarcia świątyni i zaraz potem pierwszej od czasów wygnania Paschy - Bóg napełnił ich radością (Ezdr. 6,22). - przyp. wł.]
* - "Święte Świętych" to synonim nazwy "Miejsce Najświętsze", najbardziej wewnętrznego pomieszczenia świątyni. W porównaniu - coś jak kuchnia w mieszkaniu, gdzie skupia się większość czynności podtrzymujących życie domowe.
** - "Miejsce Święte" - nieco bardziej zewnętrza "warstwa" świątyni, coś jak reszta mieszkania przyległa do kuchni. Miejsce, gdzie palono kadzidło, kładziono chleb etc. Dla dalszego porównania: dziedziniec świątyni był jak podwórko podczas letniego przyjęcia urodzinowego - gdzie można było zgromadzić wielu gości, a wszystkie kwiaty i prezenty przynoszone przez nich są składane w którymś z pokojów ("jak Miejsce Święte").
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz