Wskazani / wyznaczeni do życia wiecznego?

Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli.
Dzieje 13,48 BT

Przeznaczeni do życia wiecznego, powołani, sporządzeni - różnie przekłady brzmią, ale sens wydaje się być podobny: są ludzie, którzy do życia wiecznego są przeznaczeni. To znaczy że co, że są inni, którzy przeznaczeni nie są?

Znajdźmy najpierw to słowo w innych miejscach Nowego Testamentu:
- A jedenastu uczniów poszło do Galilei, na górę, gdzie wskazał im Jezus (Mat. 28,16 PD) - tutaj wskazana została owa góra. Jezus ją wybrał jako jedno z wielu miejsc, po czym wskazał swoim uczniom jako cel. Sens jest jasny.
- ... gdyż i ja jestem człowiekiem pod władzę wyznaczonym, mającym pod sobą żołnierzy... (Łuk. 7,8) - tutaj należy się dość obszerne wyjaśnienie:

Otóż wszystkie przekłady mówią tutaj coś w stylu: jestem podległym władzy, mam władzę nad sobą etc. Biblia Gdańska mówi tutaj: człowiek pod mocą postanowiony - czyli zupełnie inny sens. Mowa nie o byciu podległym władzy, ale na mocy władzy wybranym. Nowa Biblia Gdańska mówi jeszcze inaczej: o wyznaczeniu pod władzę, o wybraniu w celu sprawowania władzy. Patrząc na Przekład Dosłowny - z jednej strony trzyma się on wersji "człowiek podległy władzy", a z drugiej strony podaje, że słowo "władza" w greckim oryginale użyte jest w bierniku. A więc nie chodzi o "bycie pod władzą", lecz o "bycie pod władzę". A to oznacza o bycie przeznaczonym, wybranym w celu sprawowania władzy. Cały ten tekst brzmi więc: Gdyż i ja jestem człowiekiem wyznaczonym pod władzę, mającym pod sobą żołnierzy, i mówię jednemu: idź, a on idzie, a innemu: chodź, a on przychodzi.... A to wszystko w sytuacji proszenia Jezusa o wygonienia demona z jego pracownika, bo wierzył, że tak, jak żołnierze wykonują jego własne rozkazy, tak samo demony wykonują rozkazy Jezusa.

Tak więc wybranie, wyznaczenie, przeznaczenie tutaj oznacza, że ten dowódca został wybrany przez kogoś innego do sprawowania dowództwa nad jego żołnierzami. I ci żołnierze muszą go słuchać. Idąc dalej: oznacza to, że człowiek ten miał odpowiednie predyspozycje do bycia dowódcą. Był człowiekiem szanowanym, nie jakimś gamoniem. Był inteligentnym, sprytnym, potrafił myśleć szerzej niż pozostali, ogarniał całokształt obrazu sytuacji, myśląc z jednej strony o posunięciach walczącego wroga, jak i znając możliwości własnych ludzi - planując posunięcia własnego oddziału. Był zdolnym do podejmowania decyzji, nawet jeśli wiązało się to z ponoszeniem kosztów. Był zdolny wybierać, które koszty wybrać. Był zdolny ponosić odpowiedzialność za swoje decyzje, nie musiał pytać się co chwilę kogoś innego o to, co ma robić. Wszystko to oznacza, że miał odpowiednie predyspozycje. I dlatego został wybrany do tej funkcji.

Podobnie zostało napisane o Pawle: A Pan powiedział do mnie: Powstań i idź do Damaszku, a tam zostanie ci powiedziane wszystko, co ci wyznaczono, abyś uczynił (Dzieje 22,10).

- Wyznaczywszy mu więc dzień, przyszli do niego w gościnę... (Dzieje 28,23) - tutaj została dokładnie określona data, wybrana ta najlepsza, najlepiej pasująca. Ale tak w zasadzie to dzień był to jak każdy inny. Każdy ma dwadzieścia cztery godziny, każdy ma noc, poranek i wieczór - wszystkie są takie same. Tylko data została wybrana.
- Każda dusza niech będzie poddana sprawującym rządy władzom, bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te władze, które są, są ustanowione przez Boga (Rzym. 13,1) - ustanowione, wyznaczone, postanowione. W każdym razie świadomie przez Boga wybrane, według jakichś kryteriów.
- Proszę was natomiast, bracia: wiecie, że dom Stefanasa jest pierwszym owocem Achai, którzy do posługi świętym wskazali siebie samych (1 Kor. 16,15) - tutaj wskazanie odbyło się raczej nie na podstawie kryteriów, choć może i tak, ale bardziej z dobrej woli osób, które same siebie wybrały/przeznaczyły się do jakiegoś zadania.

Tak więc wygląda na to, że być przeznaczonym do czegoś to inaczej:
- bycie wskazanym,
- bycie wyznaczonym do jakiejś funkcji (tutaj: do życia wiecznego) na podstawie pewnych predyspozycji, które Bóg widzi;
- bycie wyznaczonym spośród wielu takich samych, podobnych, na podstawie najlepiej pasujących kryteriów;
- czyli jednym słowem z dwóch powyższych punktów - posiadanie pewnych predyspozycji, najlepiej pasujących do wykonania czegoś;
- bycie ustanowionym, osadzonym na jakimś stanowisku bądź innej funkcji, znowu z jakiegoś powodu,
- dobrowolne wskazanie, postanowienie, wyznaczenie.

To ostatnie akurat nie bardzo pasuje do naszej sytuacji tutaj, ale reszta oznaczałaby, że ci wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, o których zaraz potem jest napisane, że uwierzyli, po pierwsze: byli na podstawie jakichś kryteriów wybrani do życia wiecznego, mimo że jeszcze sami o tym nie wiedzieli i nie wierzyli, a uwierzyli zaraz potem; a po drugie: czyżby dostępność życia wiecznego miało być przeznaczeniem dla jednych, a dla innych już nie? Predestynacja? Nauka o odgórnym przeznaczeniu człowieka?...

[dalej - "WYBRANIE WASZE" CZY "WASZ WYBÓR"]