Śpiewajcie WIEKUISTEMU, wysławiajcie Jego Imię,
dzień po dniu zwiastujcie Jego zbawienie.
Między ludami opowiadajcie Jego chwałę,
między wszystkimi ludźmi cuda jego.
Bowiem wielkim jest WIEKUISTY, (...)
WIEKUISTY stworzył niebiosa.
Głoście pomiędzy narodami: Pan jest królem!
Umocnił świat tak, że się nie chwieje;
Pan będzie sądził ludy w sprawiedliwości.
Niech się cieszy niebo i ziemia raduje;
niech się cieszy pole i wszystko co na nim jest;
w obliczu WIEKUISTEGO, bo idzie,
bo idzie by sądzić ziemię;
będzie sądził świat w sprawiedliwości,
a ludy według swej wierności.
Ps. 96, fragmenty, miks tłumaczeń
Odbieram ten psalm jako swego rodzaju ewangelię, ponieważ jest tu wszystko: wysławianie Boga za To Życie, które dał (wobec którego to tutaj, teraz, to ok. 70-letnie, to tylko mała, wybitnie niedoskonała zajawka), jest wezwanie do opowiadania naszej własnej ewangelii wśród innych ludzi - czyli tego, co Bóg zrobił dla nas, osobiście ("Albowiem to, co widzieliśmy i to, co słyszeliśmy, tylko to wam mówimy..."). Mówi o Jego przyjściu, o tym, że będzie nas sądził - ale nie jako surowy sędzia, skazujący nas na wieczne potępienie, ognie piekielne czy coś w tym stylu, ale - tutaj mały paradoks - jednocześnie jako nasz adwokat. Jednym słowem - nasz adwokat jest jednocześnie sędzią całej sprawy - więc mamy takie plecy, jak nikt dotąd ;)
[inne Psalmy]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz