List Jakuba, 3.2., Prawdziwa i wyniosła mądrość

Czy ktoś z was jest mądry i rozsądny? Jeśli tak, to niech pokaże to czynami swoimi, w prostym życiu nacechowanym pokorą, którą mądrość potrafi dać. Ale jeżeli wy nosicie gorzką zazdrość i wyniosłość* w sercach, to nie możecie się chwalić i kłamać, sprowadzając prawdę na manowce**. Taki rodzaj "mądrości" nie przychodzi z Góry, ale jest ziemski i podyktowany zmysłami, a nawet demoniczny. Bo gdzie zazdrość i wyniosłość doradzają, tam jest nieporządek i wszystko jest jako zło. Ale ta mądrość z Góry jest pierwszorzędnie czysta, a dalej: kochająca pokój, pojednawcza i ustępliwa/pojednawcza, bogata w dobroduszność i dobre owoce, bezstronnicza, bez hipokryzji. A owoc sprawiedliwość jest zasiany w pokoju i będzie wzrastał dla tych, którzy pokój kochają/czynią.

na podstawie: Jakub 3,13...18

* - samoprzeświadczenie/samoświadomość/zawyżone przekonanie o poczuciu własnej wartości/przeświadczenie o własnej nieomylności, wyższości, zawsze-racji
** - Polskie przekłady mówią o kłamaniu przeciw prawdzie. Angielska KJV i norweska również zresztą. Ale nie rozumiem tego wyrażenia - jak kłamać przeciwko prawdzie? Wg PD (http://biblia.oblubienica.eu/interlinearny/index/book/20/chapter/3/verse/14) jest to też kłamanie WBREW prawdzie. Chodzi o maleńkie, greckie słówko κατα (kata), mające nieco więcej znaczeń. Z tego, co widzę w konkordancji, może znaczyć "przeciw", "według", albo oznaczać kierunek sprowadzania czegoś w dół (podobnie, jak angielskie down). Mam świadomość, że rodzaj wybranego znaczenia nie może podlegać regułom losowym czy zachciankowym - bo mam sobie takie widzimisię, ale oparcia w szerszej wiedzy nie mam. Na podstawie więc dostępnych mi obecnie materiałów i doświadczenia tłumaczę ten zwrot jako "sprowadzać prawdę w dół", w sensie: "sprowadzać prawdę na manowce, robić z niej błoto, pośmiewisko, obniżać jej wartość". Jeśli ktoś ma inne, dłuższe, bardziej kompetentne doświadczenie w tej kwestii - proszę o komentarz :)

[dalej]

[do początku]