Razem z nimi zszedł Jezus z góry i stanął na płaskim miejscu. Tam zgromadzony był duży tłum jego uczniów i sporo ludzi z całej Judei i Jerozolimy, a także z okolic wybrzeża w Tyrze i Sydonie. Przybyli oni, żeby słuchać Jezusa i żeby zostać uzdrowionym z ich chorób. Uleczani byli również i ci, którzy gnębieni byli przez nieczyste duchy. I każdy w tłumie próbował Go dotknąć, bo wychodziła z Niego moc, która uzdrawiała wszystkich.
Kiedy podniósł wzrok, popatrzył na swoich uczniów i powiedział:
- Szczęśliwi jesteście wy, biedni, Królestwo Boga jest wasze.
Szczęśliwi jesteście wy, którzy jesteście teraz głodni, bo będziecie nasyceni.
Szczęśliwi jesteście wy, którzy teraz płaczecie, bo będziecie się śmiać.
Szczęśliwi jesteście, gdy was ludzie nienawidzą, gdy was wykluczają spomiędzy siebie i drwią z was,
i boją się waszego imienia jak jakiegoś zła - ze względu na Tego Syna Człowieka.
Cieszcie się tego dnia i skaczcie z radości, bo duży jest wasz zarobek, który macie w niebie.
Tak samo postępowali ludzie z prorokami w starych czasach izraelskich.
Ale biada wam, bogaci, że otrzymujecie pocieszenie wasze,
i biada wam, którzy jesteście nasyceni, bo wy będziecie głodni,
i biada wam, co teraz się śmiejecie, bo będziecie boleć i płakać.
Biada wam, jeśli wszyscy mówiliby o was pięknie,
bo tak samo mówili ludzie o fałszywych prorokach w starych czasach izraelskich.
na podstawie: Łuk. 6,17...26
[dalej - KAZANIE NA GÓRZE 2]
[wcześniej - JEZUS ŁAMIE ZASADY SABATU]
[do początku]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz