2 Piotra 1,5-6: I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością... (BW). Wytrwałość, wytrwanie... Tak nazywają to BW, BP i NBG. Stara BG i BT mówią o cierpliwości. Biorąc pod uwagę to, co Piotr napisał dalej: Gdy je bowiem w pełni osiągniecie, wasze dążenie do poznania Pana naszego Jezusa Chrystusa nie będzie próżne ani bezowocne (2 Pio 1,8 BP) - można sobie dedukować: czy do lepszego poznania Jezusa wytrwałość jest potrzebna? Jest. A cierpliwość? Wg mnie - raczej nie. Cierpliwość potrzebna jest raczej w kontaktach z innymi osobami, niż do poznawania Jezusa, Boga. Tu potrzeba wytrwałości.
Choć dalej w wymienianych cechach, które trzeba by w sobie wyrobić, Piotr wspomina również i o przyjaźni braterskiej (wg tłum. BP), a do tego często potrzebna jest i cierpliwość...
W całej tej części listu generalnie mowa jest o poznaniu Boga. Czy więc Piotr, używając słowa "hypomone", miał tu na myśli wytrwałość czy cierpliwość? Jak najlepiej przetłumaczyć to na język polski?
O tych cechach dalej mowa, że Kto zaś ich nie ma, ten jest ślepy, krótkowzroczny i zapomniał, że został oczyszczony z dawniejszych swoich grzechów (2 Pio 1,9 BW). Czyli między wierszami mowa jest o życiu według przykazań Boga, unikanie przekraczania ich. Czy do tego - tak na logikę - potrzebna jest cierpliwość czy wytrwałość? Uważam, że jednak wytrwałość. Czyli pisząc o tym wszystkim, używając tego słowa Piotr mógł mieć na myśli właśnie wytrwałość, a nie cierpliwość. Przynajmniej w tym przypadku.
Obj. 2,2-3: Znam twoje czyny, trud i twoją wytrwałość (...) Ty masz wytrwałość: i zniosłeś wiele dla imienia mego (BP, BT) - tutaj wszystkie polskie tłumaczenia, poza starą BG, używają słowa "wytrwałość". W kontekście "znoszenia wiele dla kogoś" faktycznie wg mnie bardziej pasuje pojęcie "wytrwałości". Ciekawostką jest fakt - dotyczy to drugiej części cytowanego fragmentu - że w greckim tekście najpierw jest mowa o "zniesieniu wiele", a potem o "posiadaniu wytrwałości"*.
Obj. 2,19: Znam uczynki twoje i miłość, i wiarę, i służbę, i wytrwałość twoją, i wiem, że ostatnich uczynków twoich jest więcej niż pierwszych (BP) - tutaj połączę ten fragment z kontekstem, który znajduje się w dalszej części tego tekstu: Wam zaś, pozostałym (...) mówię, wam wszystkim (...): Nie wkładam na was nowego brzemienia, to jednak, co macie, zatrzymajcie, aż przyjdę (Obj. 2,25-26 BP). W tym kontekście ewidentnie mowa jest o wytrwałości jako uporze w dążeniu do celu, niż o cierpliwości jako o cesze charakteru.
* - Źródło: http://biblia.oblubienica.eu/interlinearny/index/book/27/chapter/2/verse/3.
[dalej]
[do początku]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz