- Jeśli mnie kochacie, to będziecie się trzymać moich przykazań. Ja będę prosił mojego Ojca, a On da wam innego obrońcę/orędownika/rzecznika, który pozostanie już u was na zawsze - Ducha Prawdy, któremu świat nie będzie mógł się sprzeciwić, bo Go nie zobaczy i nie rozpozna. Ale wy go rozpoznacie, bo będzie On z wami i w was. Nie dam wam znowu stać się jak osierocone dzieci, powrócę do was. Ale póki co - świat już długo mnie nie będzie oglądał. Tylko wy będziecie mnie widzieć, bo będę żył i wy również będziecie żyć. Tego dnia zrozumiecie, że jestem w/przy Ojcu, że wy jesteście we mnie/przy mnie, a ja w/przy was.
- Jeśli ktoś pozna moje przykazania i będzie się ich trzymał, to znaczy, że mnie pokochał. A jeśli pokocha mnie, pokocha również mojego Ojca. Tak, ja też będę go kochał i objawię mu siebie/stanę się widoczny dla niego.
Wtedy Judasz - ale inny, nie Iskariota - powiedział do Jezusa:
- Panie, dlaczego staniesz się widoczny dla nas, a dla świata nie?
- Jeśli ktoś mnie pokocha - odpowiedział - będzie się trzymał moich nauk, moich słów i mój Ojciec również go pokocha, a wtedy przyjdziemy i zamieszkamy w/przy nim. Ale jeśli ktoś mnie nie pokocha, ten nie będzie się trzymał moich nauk. To, co słyszycie, nie jest ode mnie, ale od Ojca, który mnie wysłał. A powiedziałem to wam, póki tu jeszcze u was jestem. Ale Orędownik, Duch Święty, którego Ojciec przyśle w moim imieniu, nauczy was wszystkiego i przypomni wam o wszystkim, co wam powiedziałem.
- Pokój wam pozostawiam. Swój pokój wam daję, a nie ten, który daje wam świat. Nie pozwólcie waszym sercom zostać zaatakowanym przez strach i zniechęcenie. Słyszeliście, że wam powiedziałem: odchodzę, ale powrócę do was. Gdybyście mnie kochali, cieszylibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec jest większy ode mnie. Mówię wam to teraz, zanim to nastąpi, żebyście uwierzyli, gdy już nastąpi. Potem nie będę mógł wam zbyt dużo powiedzieć, bo nadchodzi książę tego świata. Ale ma on nade mną żadnej władzy. Świat jednak musi się przekonać, że kocham Ojca i robię to, co On mi rozkazał. Wstańcie więc, musimy już stąd iść.
na podstawie: Jan 14,15-31
[dalej]
[do początku]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz