Do PANA należy ziemia
i wszystko, co ją napełnia,
świat i jego mieszkańcy,
bo On osadził go nad tonią morską
i utwierdził nad wodami.
Któż może wstąpić na górę Pana?
I kto stanie na Jego świętym miejscu?
Ten, co ma ręce nieskalane
i czyste serce,
kto nie skłania swej duszy ku marnościom
i nie przysięga kłamliwie.
Taki otrzyma błogosławieństwo od Pana,
Zbawcy swego.
Takie jest pokolenie tych,
co Go szukają.
Ps. 24, fragmenty
miks tłumaczeń: BGU, BP, BW, BT
Góra Pana, Jego święte miejsce - dla Dawida to pewnie tylko jak Synaj, ta góra, na której zostały nadane przykazania. Brzmi to jednak znowu znowu jak Państwo Boga... Więc jacy są ci, co szukają Boga, by być razem z Nim na Jego "górze"? Ten psalm na to odpowiada. Odpowiadają na to pytanie zresztą i inne fragmenty Biblii.
A kto nie skłania swej duszy ku marnościom - marnością w zasadzie jest wszystko, co lada moment może ulec zniszczeniu, co jest przemijające, więc tu znowu powtarza się zasada preferowana przez Jezusa: nie troszczcie się o sprawy przyziemne, ale szukajcie Królestwa...
[inne Psalmy]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz