Psalm 25, Bóg miłosierny

Do Ciebie, Panie, wznoszę duszę moją.
Boże mój!
Tobie ufam, niech nie doznam wstydu.

Nikt bowiem, kto Tobie ufa, nie doznaje wstydu,
zaznają wstydu ci, którzy bez powodu popełniają nieprawość.

Panie, daj mi poznać drogi Twoje,
poucz mnie o Twoich ścieżkach.
Prowadź mnie według Twojej prawdy i pouczaj,
Tyś bowiem mój Bóg i Zbawca,
Ciebie tęsknie wyglądam codziennie!

Pamiętaj o swoim miłosierdziu, Panie,
grzechów młodości mojej i przestępstw moich nie pamiętaj,
pamiętaj o mnie według Twego miłosierdzia,
przez wzgląd na Twoją dobroć, Panie.

Pan jest dobry i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Prowadzi pokornych drogą prawa,
nauczy ich drogi swojej.

Wszystkie ścieżki Pana to miłosierdzie i prawda dla tych,
którzy strzegą przymierza i Jego przykazań.

Przez wzgląd na imię swoje, Panie,
przebacz mój grzech, bo jest on wielki.

Który to człowiek, co się boi Pana?
Nauczy go drogi, którą ma wybrać.
Tajemnica Pana jest objawiona tym,
którzy się Go boją,
On poucza ich o swoich przymierzu.

Oczy moje zawsze patrzą na Pana,
On bowiem z sideł nogi me uwolni.

Zwróć się do mnie i zlituj nade mną,
bo jestem samotny i opuszczony,
oddal uciski mojego serca
i wyzwól mnie z mojej udręki.
Strzeż duszy mojej i wyrwij mnie,
abym nie był pohańbiony,
bo w Tobie nadzieję mam.

Ps. 25, fragmenty
miks tłumaczeń: BW, BGU, BT, BP, BG

Taki jest Bóg, jakiego znał Dawid: miłosierny, zapominający - czy też nie wypominający nam tego, co naskrobaliśmy w przeszłości. Jednocześnie daje alternatywę - uczy tej właściwej drogi, którą trzeba iść. Uczy, według jakich kryteriów dokonywać życiowych wyborów.

[inne Psalmy]